हिजो उनको हातमा बन्दुक

चैत्र ७ गते सल्यान

साहित्यकार हिरालाल के सी

हिजो उनको हातमा बन्दुक

आज उनको हातमा

श्रृजनाको कलम

शरीरमा गोली छ

उध्रेको चोली छ

अझै गर्जीरहने

बिद्रोही बोली छ

पल्लो कुनाबाट

गोहीको आंसुले हेर्यो

र भन्यो म तेरो आसु हुं

उनले भनीन्

मेरो आँसु त्यस्तो छैन

फरक छ

मेरो आँसु

युगौदेखि जांतोमा

पिलसीनुपरेको आँसु हो

मेरो आँसु

लडाईको मोर्चामा सहयोद्दा गुमाउंदा

बगेको अहो आसु

कसैले उनको चित्र उठाएर

बेश्यालयमा पुर्यायो

उनको भावनामा

नमिठो ठेस पुग्यो

त्यत्तीको पीडा त

लडाईमा श्रीमान गुमाउंदा भएन

त्यत्तीको पीडा त

शरीरभरी गोली छेडीदा पनि भएन।।

कीनकी

उनी त

श्रृजनाको फुलबारीमा थिईन्

बांकी अभिभाराका योजना कोर्दै थिईन्

चित्रमा उठाईएको पात्र त

नक्कली रहेछ

अर्को कित्ताबाट

योजनाबद्द सापटी ल्याईएको

पछी उनी खितीक्क हांसिन् र भनिन्

नक्कली पात्र

कस्तो नसुहांउंदो र नमज्जाको

नाटककार सायद कच्चा परेछ ।।